ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ
Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 24.5.2009
Απαγωγές, εκτελέσεις, βασανιστήρια, αλλά και αφαιρέσεις ζωτικών οργάνων από αιχμαλώτους! Μια ιστορία από τα βάθη της κόλασης του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου αναδύεται με πολυετή καθυστέρηση στο προσκήνιο. Μια μητέρα μπροστά από το «τείχος των δακρύων» με τις φωτογραφίες των 300 σέρβων αγνοουμένων.*Η «Κ.Ε.» διαθέτει, πλέον, ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι οι περίπου 300 σέρβοι και τσιγγάνοι αγνοούμενοι του Κοσσυφοπεδίου θανατώθηκαν σε μυστικά στρατόπεδα του UCK στην Αλβανία, μήνες μετά το τέλος του πολέμου. Και συγκλονιστικές καταθέσεις μαρτύρων επιβεβαιώνουν ότι πολλοί από τους αιχμαλώτους δολοφονήθηκαν αφού πρώτα τους αφαιρέθηκαν ζωτικά όργανα, τα οποία προωθήθηκαν για παράνομες μεταμοσχεύσεις. *Ο ογκώδης φάκελος με τα στοιχεία για τους σύγχρονους Μένγκελε βρίσκεται ήδη στα χέρια του σέρβου εισαγγελέα για εγκλήματα πολέμου, Βλαντιμίρ Βούκτσεβιτς, ο οποίος συγκέντρωσε 200 μαρτυρίες για τη βασανιστική πορεία των αγνοουμένων προς τον θάνατο, αγγίζοντας τους φυσικούς αυτουργούς του ανείπωτου εγκλήματος. *Αναδεικνύονται έτσι και οι ευθύνες της διεθνούς κοινότητας, καθώς όλα τα παραπάνω έγιναν κάτω από τη μύτη των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων που επενέβησαν στο Κοσσυφοπέδιο στο όνομα της προστασίας του ντόπιου πληθυσμού από τις παραστρατιωτικές ορδές του Μιλόσεβιτς. 1 Η συγκλονιστική υπόθεση έγινε γνωστή, μόλις στις 14 Απριλίου 2008, όταν κάποιες πληροφορίες ξεπήδησαν από το βιβλίο της πρώην εισαγγελέως του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, Κάρλα ντελ Πόντε («The Hunt. Me and the War criminals»), που αναφέρεται «στο κυνήγι» των εγκληματιών πολέμου. Η πορεία των θυμάτων *Εκεί, η συγγραφέας -που δεν μπορεί βεβαίως να κατηγορηθεί ως φιλοσέρβα- σημείωνε ότι αιχμάλωτοι Σέρβοι οδηγήθηκαν στην αλβανική πόλη Μπουρέλι, σε μυστική φυλακή, και από εκεί ορισμένοι οδηγήθηκαν σε ένα «κίτρινο σπίτι» στα περίχωρα, όπου τους έγινε η αφαίρεση των οργάνων. Τα όργανα φυγαδεύτηκαν από το αεροδρόμιο των Τιράνων και τα θύματα εκτελέστηκαν. *Ομως η ελβετή εισαγγελέας δεν έδωσε κανένα άλλο στοιχείο. Αμέσως μετά, και για λόγους που δεν είναι κατανοητοί, το ελβετικό υπουργείο Εξωτερικών της απαγόρεψε κάθε δημόσια τοποθέτηση. *Η Ντελ Πόντε υπηρετεί σήμερα στο Μπουένος Αϊρες, ως πρέσβειρα της Ελβετίας. Στην Ελβετία, ωστόσο, διαβιώνει μια πολυάριθμη κοινότητα Κοσοβάρων και ήταν η χώρα που φιλοξένησε χιλιάδες μετανάστες Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, μεταξύ των οποίων και πολλά στελέχη του UCK που κατηγορήθηκαν ως εγκληματίες πολέμου και σήμερα βρίσκονται σε ανώτατες κυβερνητικές θέσεις στην Πρίστινα. 2 Οι αρχές στην Πρίστινα αλλά και στα Τίρανα διέψευσαν, τότε, τα πάντα. Το «κίτρινο σπίτι», που τώρα είναι άσπρο. Εκεί στρέφονται οι έρευνες για τις αφαιρέσεις οργάνων.*Ομως ο αμερικανός, κροατικής καταγωγής πρώην δημοσιογράφος των «New York Times» Τσακ Σούντετσιτς, βοηθός της Ντελ Πόντε που συνυπογράφει το βιβλίο, όχι μόνο επιβεβαίωσε τις καταγγελίες αλλά δικαιολόγησε τη δημοσιοποίησή τους με συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ευρώπη»: «Το οφείλαμε στις οικογένειες των θυμάτων που περιμένουν τόσα χρόνια να μάθουν την τύχη των αγνοουμένων». *Παρ' όλ' αυτά, ούτε ο ΟΗΕ, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε το Διεθνές Δικαστήριο συγκινήθηκαν. Αντιθέτως, ο εισαγγελέας Βούκτσεβιτς, δέκα ημέρες μετά, ξεκίνησε έρευνα και απευθύνθηκε αρχικά στην UNMIK. Ομως η προσωρινή αρχή του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο απάντησε εγγράφως (6 Ιουνίου 2008) ότι δεν έχει καμία πληροφορία και ότι δεν έχει διεξαγάγει σχετική έρευνα. 3 Ομως ο Βούκτσεβιτς έμαθε πως υπήρχε πράγματι απόρρητη έρευνα της UNMIK από διεθνή πενταμελή ομάδα αξιωματούχων με επικεφαλής τον ιατροδικαστή Χοσέ Πάμπλο Μπαραϊμπάρ. Η χαμένη έκθεση *Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Βούκτσεβιτς, οι ερευνητές του ΟΗΕ πήγαν στην Αλβανία τον Ιούνιο του 2004, εντόπισαν το «κίτρινο σπίτι» και βρήκαν στοιχεία που συνηγορούσαν στις καταγγελίες Ντελ Πόντε. Ο σέρβος εισαγγελέας πήρε στα χέρια του ανεπισήμως τις πρώτες πέντε σελίδες της έκθεσης από αξιόπιστο μάρτυρα και, με νέα του επιστολή ξαναζήτησε από την UNMIK, στις 13 Νοεμβρίου 2008, όλη την έκθεση. *Στις 22 Μαρτίου 2009, οι αρχές του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο... ανακάλυψαν αίφνης (!) στα αρχεία τους τη χαμένη έκθεση Μπαραϊμπάρ. 4 Η απόρρητη έκθεση αναφέρει πως οι ερευνητές του ΟΗΕ βρήκαν σε δύο δωμάτια του «κίτρινου σπιτιού» εκτεταμένα ίχνη από αίμα στο πάτωμα και στους τοίχους. Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού (που, εν τω μεταξύ, ήταν βαμμένο άσπρο) αρνήθηκαν αρχικά ότι ήταν κάποτε κίτρινο. Αλλά κάτω από το λευκό χρώμα υπήρχαν τα ίχνη της παλιάς κίτρινης μπογιάς. *Δεκαπέντε μέτρα μακριά από την είσοδο της κατοικίας βρέθηκαν σε χαντάκι ματωμένες γάζες, άδειες αμπούλες από φαρμακευτικές ουσίες, οροί, χειρουργικά εργαλεία, άδεια κουτιά από μυοχαλαρωτικά που χρησιμοποιούνται σε προεγχειρητικό και μετεγχειρητικό στάδιο, παυσίπονα και μια άδεια θήκη από πιστόλι. Οι ιατροδικαστές της UNMIK ανακαλύπτουν τις ματωμένες γάζες έξω από το «κίτρινο σπίτι». Δεξιά, η «χαμένη» έκθεση και ο κατάλογος με τα ευρήματα. Κάτω, η ιδιωτική κλινική «Medikus» στην Πρίστινα.*Οι ερευνητές έβαλαν όλα τα κρίσιμα στοιχεία σε σφραγισμένο κουτί και τα μετέφεραν, ως πειστήρια, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. 5 Παραδόξως... τα αποδεικτικά στοιχεία αποτεφρώθηκαν (!) στη Χάγη, χωρίς ποτέ να γίνουν εξετάσεις DNA (για να ταυτιστούν με το DNA συγγενών αγνοουμένων), ούτε να διαταχθούν χημικές αναλύσεις των φαρμακευτικών σκευασμάτων! *Την ίδια ώρα οι ιδοκτήτες της «κίτρινης» κατοικίας έπεσαν σε πολλές αντιφάσεις, ενώ οι ιατροδικαστές της όταν προσπάθησαν να ερευνήσουν πληθώρα ανώνυμων τάφων στα δύο νεκροταφεία του Μπουρέλι, οι κάτοικοι τους απείλησαν ανοιχτά και δεν επέτρεψαν καμία εκταφή. Μεγάλα ερωτήματα *Γιατί κατέστρεψε τα αποδεικτικά στοιχεία η Χάγη; Γιατί δεν συνέχισε την έρευνα η UNMIK; Γιατί δόθηκε τόσος χρόνος στους θύτες να καλύψουν τα ίχνη τους; 6 Παράλληλα με τις έρευνες του εισαγγελέα Βούκτσεβιτς, τρεις δημοσιογράφοι, δύο αλβανοί κι ένας βρετανός, οι Αλτίν Ραχίμι, Βλαντιμίρ Καράι και Μάικλ Μοντγκόμερι, με κίνδυνο της ζωής τους ερεύνησαν τις καταγγελίες για την ύπαρξη μυστικών φυλακών του UCK σε αλβανικό έδαφος. *Η συγκλονιστική εκπομπή που μεταδόθηκε από το 4ο ραδιοφωνικό πρόγραμμα του BBC, περιείχε μαρτυρίες επιζώντων αιχμαλώτων αλλά και ανδρών του UCK που συμμετείχαν στο όργιο βίας στο στρατόπεδο του Κούκεσι. Ο Σέρβος εισαγγελέας, αρμόδιος για εγκλήματα πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο, Βλαντιμίρ Βούκτσεβιτς.*Οι άνδρες του UCK έσπασαν την «ομερτά», μιλώντας από τύψεις για τα εγκλήματα εις βάρος αμάχων, που απήχθησαν και μεταφέρθηκαν παράνομα στην Αλβανία, σ' ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο του Κούκεσι, όπου εγκαταστάθηκε αρχηγείο του UCK και κρατητήριο αιχμαλώτων. *Εκεί, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν και τάφηκαν στο τοπικό νεκροταφείο τουλάχιστον 18 αιχμάλωτοι. Ορισμένοι αιχμάλωτοι (Σέρβοι και ένας Αλβανός που θεωρείτο συνεργάτης των Σέρβων), οι πιο νέοι και υγιείς, εξετάστηκαν από γιατρούς και μεταφέρθηκαν στο Δυρράχιο, στην Τροπόγια και το Μπουρέλι, όπου και χάθηκαν τα ίχνη τους. Μεταξύ τους τρεις γυναίκες. 7 Η έρευνα του Βούκτσεβιτς περιέχει, όμως, πρόσθετες, μαρτυρίες. Αλβανός οδηγός καταθέτει ότι μετέφερε οδικώς από το Κούκεσι προς τος Μπουρέλι ένα καμιόνι με Σέρβους. Ορισμένοι εξαφανίστηκαν και ο μάρτυρας άκουσε ότι τους είχαν μεταφέρει στο «κίτρινο σπίτι», όπου και τους προετοίμαζαν για την αφαίρεση οργάνων. *Αλλος μάρτυρας, Αλβανός, που πήγε εκείνη την περίοδο στο «κίτρινο σπίτι», δηλώνει ότι «μύριζε σα νοσοκομείο». Και πληροφορίες αναφέρουν ότι για τις παράνομες αφαιρέσεις οργάνων χρησιμοποιήθηκε η ψυχιατρική κλινική «320» του Μπουρέλι, καθώς και κλινική στο Δυρράχιο. *Αλλος μάρτυρας καταθέτει ότι όργανα (νεφρά) έφευγαν μέσα σε ψυγεία από το αεροδρόμιο των Τιράνων με κατεύθυνση την Τουρκία, με τη συνεργασία τελωνειακών. 8 Ο σέρβος εισαγγελέας ζήτησε ύστερα από όλα αυτά την επίσημη συνεργασία των αρχών της Αλβανίας, όμως τα Τίρανα αρνήθηκαν. *Η δικογραφία τέθηκε υπ' όψιν διεθνών οργανισμών και, ήδη, το Συμβούλιο της Ευρώπης ανέθεσε στον ελβετό εισαγγελέα Ντικ Μάρτι τη διεξαγωγή έρευνας (ο κ. Μάρτι είναι ο ερευνητής που αποκάλυψε την ύπαρξη των μυστικών φυλακών της CIA στην Ευρώπη). 9 Υστερα από τον θόρυβο και τα καταιγιστικά στοιχεία, τόσο η UNMIK όσο και η EULEX αποφάσισαν με καθυστέρηση να συνεργαστούν. Περίεργες συμπτώσεις *Η απόφαση της UNMIK, με ημερομηνία 14 Νοεμβρίου, ωστόσο, δεν ήταν τυχαία: Ελήφθη μόλις 11 ημέρες μετά τη σύλληψη δύο αλβανών γιατρών στην ιδιωτική κλινική «Medikus» της Πρίστινα, οι οποίοι έκαναν παράνομες μεταμοσχεύσεις νεφρών: *Τον Νοέμβριο του 2008, κοσοβάροι τελωνειακοί εξέτασαν ύποπτο Τούρκο που αναχωρούσε αεροπορικώς για Κωνσταντινούπολη. Στη σωματική έρευνα διαπίστωσαν μεγάλη πρόσφατη τομή στο ύψος των νεφρών και ο ύποπτος αποκάλυψε ότι είχε «δωρήσει» τον νεφρό του έναντι αμοιβής. Η εγχείρηση έγινε παράνομα, στη «Medikus». *Σε έρευνα που ακολούθησε, εντοπίστηκε ισραηλινός ασθενής, 72 ετών, που ανάρρωνε στην κλινική, ύστερα από μεταμόσχευση νεφρού. Συνελήφθησαν δύο κοσοβάροι γιατροί, ο Λιουτφί Ντερβίσι, και ο γραμματέας του υπουργείου Υγείας Ιλίρ Ρέτσαϊ. *Ο Ρέτσαϊ είχε χορηγήσει παράτυπα άδεια εργασίας σε έναν τούρκο γιατρό, τον Γιουσούφ Ερτσίν Σονμέζ, ο οποίος διέφυγε και καταζητείται. 10 Προσοχή, τέλος, σε μια παράξενη σύμπτωση: Ο γιατρός Λιουτφί Ντερβίσι ήταν στο Μπουρέλι κατά την επίμαχη περίοδο (1999), όταν έγιναν οι αφαιρέσεις οργάνων! *Η διεθνής κοινότητα δεν αμφιβάλλει καθόλου για την αμεροληψία του σέρβου εισαγγελέα, καθώς πρόκειται για τον λειτουργό που κατηγόρησε πολλούς ομοεθνείς του για εγκλήματα πολέμου. Είναι, επίσης, ο άνθρωπος που αποκάλυψε τους μαζικούς τάφους 900 Αλβανών σε σερβικό έδαφος και είναι αυτός που έστειλε τον Κάρατζιτς στη Χάγη, και ο ίδιος που κυνηγάει τώρα τον Ράτκο Μλάντιτς.
