Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ ...ΤΑ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ...ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΙΘΑΡΙ !

ΑΠΟ ΤΟ ΦΤΩΧΙΚΟ ΠΙΘΑΡΙ ...

ΣΤΑ ΠΙΘΑΡΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ !

Μια φορά κι ένα καιρό …

Όταν ο Διογένης κατάλαβε ότι έξω από το πιθάρι του …υπήρχαν πιθάρια γεμάτα χρυσές λίρες , κοσμήματα και χρήματα …άφησε πίσω  τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις και έγινε κοινός θνητός.

Τα «αόρατα» γιουσουφάκια του , παίζοντας τον ρόλο του πιστού υπηρέτη και βλέποντας την φιλοσοφία του αφεντικού να μετατρέπεται σε …χρυσό, δεν μπόρεσαν να αντέξουν στον πειρασμό και άρχισαν να βάζουν κι εκείνα το δάχτυλο μέσα στην κατσαρόλα με το μέλι, δοκιμάζοντας που και που…

Ο Διογένης και «αόρατα» γιουσουφάκια του περνούσαν όμορφα τον καιρό τους απολαμβάνοντας το μέλι… τον χρυσό , την καλοπέραση , το καλό φαγητό …τις γυναίκες !   

Μέχρι που κάποιο …μαρτυριάρικο πουλάκι άρχισε μια μέρα να τιτιβίζει πάνω σε ένα κλαδί του δάσους και να λέει περίεργα πράγματα !

Τα άγρια και πεινασμένα ζώα που βρίσκονταν κοντά  , άκουσαν το ενδιαφέρον  τιτίβισμα , εκτίμησαν τις καταστάσεις  και άρχισαν να αναζητούν μανιωδώς την αλήθεια…που κρυβόταν μέσα στο Παλάτι.

Και δεν άργησαν να την αποκαλύψουν…

Το σπασμένο πιθάρι και τα καμουφλαρισμένα με κλαδιά και ακαθαρσίες ίχνη του Διογένη και της παρέας του δεν άργησαν να εντοπιστούν από τους έμπειρους ιχνηλάτες …

Κάποια νύχτα χωρίς φεγγάρι πήραν τον Διογένη οι νεράϊδες και για να τον σώσουν τον έκαναν Αθάνατο , χωρίς πιθάρι όμως …  

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…