ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΗ ΚΑΙ ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΗ ΗΛΕΙΑ

«Ποιες γιορτές, ζούμε τη Μεγάλη Παρασκευή»

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΜΑΚΗΣ ΝΟΔΑΡΟΣ

Αβάσταχτος πόνος, απόγνωση και οργή γεμίζει τούτες τις μέρες τις καρδιές χιλιάδων κατοίκων της πυρόπληκτης και σεισμόπληκτης Ηλείας.

Στα μαυρισμένα από το πέρασμα της φωτιάς μικρά χωριουδάκια, φέτος δεν γεννήθηκε ο Χριστός. Κανείς δεν στόλισε χριστουγεννιάτικο δένδρο στο σπίτι του και τα παιδιά δεν βγήκαν στους δρόμους για να πουν τα κάλαντα. Η πίκρα κι όλα εκείνα που συνέβησαν στο παρελθόν, σε συνδυασμό με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της κυβέρνησης, σκεπάζουν σαν καταχνιά τα εναπομείναντα σπίτια, αλλά και τις καρδιές εκείνων που έμειναν πίσω από πείσμα, ανάμεσα στα χαλάσματα, στα αποκαΐδια και στα παγωμένα κοντέινερ, για να παλέψουν με θεριά και δαίμονες...

«Η κατάσταση είναι οικτρή. Πάμε στα χωριά που άλλοτε τέτοιες ημέρες έσφυζαν από ζωή και πρέπει να χτυπήσουμε την καμπάνα για να βρούμε κόσμο. Δεν υπάρχει ψυχή. Καθημερινά εισπράττουμε από τα χωριά μας την εικόνα της εγκατάλειψης και την αδιαφορία της πολιτείας. »Η κατάσταση δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Εχουμε βαρεθεί να πηγαίνουμε στα διάφορα υπουργεία και να ζητάμε αυτά που πρέπει να δώσει η κυβέρνηση στους πυρόπληκτους και σεισμόπληκτους συμπολίτες μας. Ομως με αφορμή τον ερχομό του νέου έτους ας προσπαθήσουμε όλοι να δώσουμε κουράγιο και ελπίδα κι ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ας ευχηθούμε οι ημέρες που θα έρθουν να είναι καλύτερες για όλους μας», λέει στην «Ε» ο νομάρχης Ηλείας Χαράλαμπος Καφύρας.

«Ποια ελπίδα και ποια αισιοδοξία; Ολα είναι μαύρα από τη φωτιά. Μαύρισαν και οι καρδιές μας. Εσβησαν και οι ελπίδες μας. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο», λένε με οργή οι κάτοικοι στο χωριό Λάλα του Δήμου Πηνείας, που δοκιμάστηκε από τη φωτιά πριν από δεκαέξι μήνες. Κάποιοι από τους ηλικιωμένους που έμειναν πίσω, προσπαθούν να ζεσταθούν στη λιακάδα της αυλής τους και μονολογούν ότι τέτοια καταστροφή δεν έχει ξαναγίνει. Μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, στο Αγραπιδοχώρι, ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει και μια νεκρική ησυχία σκεπάζει τα μισογκρεμισμένα σπίτια, τις μαυρισμένες πλαγιές και τα κοντέινερ. Ερημη και η μικρή πλατεία του χωριού. Κλειστό και το κοινοτικό γραφείο. Ψυχή πουθενά. Από το βάθος του δρόμου μέσα από την ομίχλη ξεπροβάλλουν σαν τα φαντάσματα οι φιγούρες μερικών ηλικιωμένων!

«Ολους στη λαγκαδιά»

«Να πείτε του κυρίου Καραμανλή να φέρει μια μπουλντόζα εδώ να μαζέψει τα χαλάσματα που απέμειναν, εμάς μαζί και κάποιους υπουργούς του, και να μας πετάξει όλους μαζί στη λαγκαδιά εδώ δίπλα», λέει στην «Ε» ο 89χρονος Λεωνίδας Χρονόπουλος και προσθέτει: «Μετά το πέρασμα της φωτιάς ήρθε και ο σεισμός να μας αποτελειώσει. Ομως δεν μας πονάει τόσο η φτώχεια μας όσο η αδιαφορία εκείνων που μας έδωσαν υποσχέσεις τις οποίες ουδέποτε τήρησαν. Κανείς από αυτούς δεν πάτησε τούτες τις ημέρες το πόδι του στο χωριό μας. Ετσι, για τα μάτια του κόσμου... Οι νέοι έφυγαν όλοι από εδώ και μείναμε πίσω καμιά τριανταριά ηλικιωμένοι να περιμένουμε καρτερικά τον μαρτυρικό μας θάνατο μέσα στα παγωμένα κοντέινερ... Γιορτές σού λένε μετά... Βλέπετε πουθενά κάποιο σπίτι στολισμένο; Βλέπετε πουθενά εδώ γύρω ανθρώπους και χαμόγελα; Ο Χριστός φέτος δεν γεννήθηκε εδώ και ο Αϊ-Βασίλης δεν θα μας φέρει δώρα...».

Πέντε χιλιόμετρα πιο κάτω στη μαρτυρική Βάλμη, το χωριό που εξαφάνισε ο σφοδρός σεισμός της 8ης Ιουνίου, η ίδια τραγική εικόνα της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας. «Ο κόσμος έχει δίκιο που δεν πιστεύει στα λόγια του πρωθυπουργού, γιατί αυτός και οι υπουργοί του βγήκαν αφερέγγυοι στις υποσχέσεις τους. Ο κόσμος εδώ βασανισμένος, δεν έχει όρεξη για γιορτές και πανηγύρια. Κοιτάζει πώς να επιβιώσει με παγωμένη την καρδιά του», λέει στην «Ε» ο συνταξιούχος 89χρονος ιερέας του χωριού, πατήρ Νικόλαος Μπαλκάμος, και προτρέπει τους συγχωριανούς του να πάνε να μείνουν για όσο χρειαστεί στο δικό του σπίτι, που δεν έπαθε ζημιές. «Μας έταξαν λαγούς με πετραχήλια και τελικά μας φόρτωσαν πόνο, οργή και αγανάκτηση. Το ρεύμα μού ήρθε 300 ευρώ και δεν έχω να το πληρώσω. Το λυόμενο μέσα στάζει... Δεν είναι ζωή αυτή», λέει δίπλα του η 80χρονη κυρα-Νικολίτσα.

«Μας έταξαν λαγούς με πετραχήλια και τελικά μας φόρτωσαν μόνο οργή και αγανάκτηση», λέει από το λυόμενό της στη Βάλμη η 80χρονη Νικολίτσα«Δεν υπάρχει φιλότιμο»

«Η γυναίκα μου είναι έγκυος. Περιμένουμε ένα παιδάκι και μένουμε αναγκαστικά μέσα στο λυόμενο. Αραγε ποιος από τους υπουργούς της κυβέρνησης θα έμενε τούτες τις γιορτινές ημέρες μέσα σε αυτό το περιβάλλον; Φίλε, μην τα ψάχνεις. Δεν υπάρχει φιλότιμο. Ολοι κοιτάζουν την τσέπη τους και το συμφέρον τους. Και μας γεμίζουν με ψέματα και υποσχέσεις... Θα μας θυμηθούν ξανά στις εκλογές», λέει με οργή ο 36χρονος Δημ. Μητρόπουλος. «Βιώνουμε μια τραγική κατάσταση. Τα χωριά είναι άδεια. Καφενεία που άλλοτε ήταν γεμάτα σήμερα είναι κλειστά. Η ζωή στα κοντέινερ είναι δραματική. Κανένα πολιτικό πρόσωπο τούτες τις μέρες δεν πήγε έστω τυπικά σε αυτούς τους ανθρώπους για να τους δώσει έστω ελπίδες και κουράγιο. Υπάρχει φτώχεια παντού. Προσπαθούμε με λογιστικές αλχημείες να εξοικονομήσουμε χρήματα και φαγητό για πάνω από 100 οικογένειες πυροπλήκτων και σεισμοπλήκτων. Προσπαθούμε να δώσουμε ελπίδα στον κόσμο, αλλά τι να πεις σε κάποιον που βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση; Που δεν έχει να φάει και να ζήσει την οικογένειά του;», αναρωτιέται ο δήμαρχος της Πηνείας, Βασίλης Παπαδόπουλος.

«Οι πληγές που άφησε πίσω της η φωτιά δεν έκλεισαν και παραμένουν ανοιχτές. Οι αγρότες μας βρίσκονται σε απόγνωση. Κανείς δεν έχει αντιληφθεί φέτος ότι διανύουμε εορταστική περίοδο. Πλατιάνα, Γρύλος, Γραίκα, όλα πεθαίνουν. Τα χωριά μας, που άλλοτε τέτοιες ημέρες έσφυζαν από ζωή, σήμερα μοιάζουν σαν στοιχειωμένα καθώς μόνο οι γέροντες έχουν απομείνει σε αυτά. Το κλίμα είναι βαρύ και ο κόσμος δεν γιορτάζει. Προσωπικά εκτιμώ ότι η περιοχή μας είναι τελειωμένη... Οι κυβερνώντες υποσχέθηκαν πράγματα που ποτέ δεν έκαναν. Η υποκρισία της πολιτείας δεν έχει όριο», λέει οργισμένος ο δήμαρχος Σκιλλούντος Σάκης Μπαλιούκος.

Συγκλονιστικές είναι και οι εικόνες από τη μαρτυρική Αρτέμιδα, το χωριό που άγγιξαν ο θάνατος και η καταστροφή. «Δεν έχουμε στολισμένα χριστουγεννιάτικα δένδρα, τα παιδιά δεν λένε τα κάλαντα στον δρόμο και όλοι μας σκυθρωποί αντιμετωπίζουμε και βιώνουμε τον πόνο για τον χαμό των δικών μας ανθρώπων αλλά και την αδιαφορία της πολιτείας. Οι ημέρες όλες είναι για εμάς σαν Μεγάλη Παρασκευή», λέει στην «Ε» ο Σπήλιος Κάρτας, που βίωσε μέσα από τον χαμό των δικών του ανθρώπων τη φρίκη στις πυρκαγιές πριν από 16 μήνες. «Κανείς από εκείνους που κάποτε σκορπούσαν απλόχερα υποσχέσεις δεν πέρασε από την Αρτέμιδα και τη Μάκιστο τούτες τις μέρες. Θα μας θυμηθούν ξανά στις εκλογές», λέει με πίκρα.

nodaros@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/12/2008