ΜΙΑ ΠΙΝΕΛΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

ΚΑΥΚΑΛΙΔΑ, ΚΥΛΛΗΝΗ
Φάρος της ζωής και των θρύλων

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ

Οι ψαράδες της περιοχής λένε ότι από μακριά μοιάζει με πινελιά μοναξιάς κι ελπίδας στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Για τους καπετάνιους των πλοίων αποτελεί σημάδι ζωής, καθώς το απόκοσμο φως που εκπέμπει τις νύχτες τους ειδοποιεί για τις κοφτερές ξέρες.

Ο Φάρος της Καυκαλίδας στην Κυλλήνη, σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, κατασκευάστηκε και άρχισε να λειτουργεί από το 1906. Το φωτιστικό του μηχάνημα λειτουργούσε με πηγή ενέργειας το φωτιστικό πετρέλαιο και ειδοποιούσε τους ναυτικούς από απόσταση 14 ναυτικών μιλίων για τις επικίνδυνες ξέρες.

Μέχρι το 1981Πάνω του, έξι φαροφύλακες βυθισμένοι στη μοναξιά τους επί μήνες και αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο φρόντιζαν νύχτα και μέρα για την καλή λειτουργία του μηχανήματος και των ειδικών κατόπτρων μέχρι το 1981... Τότε που το μακρύ χέρι του πολιτισμού άγγιξε μοιραία και το φάρο, εγκαθιστώντας αυτόματο ηλιακό σύστημα...Το πέτρινο σπιτάκι που κάποτε φιλοξενούσε τους φαροφύλακες στοίχειωσε στο πέρασμα του χρόνου και το τοπίο έγινε άγριο και αφιλόξενο.

Σήμερα, οι ελάχιστοι και τολμηροί επισκέπτες προσεγγίζουν το μικρό ξερονήσι ακροβατώντας πάνω στο μονοπάτι της μεγάλης ξέρας που μόνο οι ντόπιοι ψαράδες γνωρίζουν καλά.Στο βυθό μεγάλοι βράχοι και μικρές ξέρες, καθώς και κάποια μυστηριώδη ερείπια αρχαίων κτισμάτων δίνουν μια ξεχωριστή ομορφιά στο τοπίο και δικαιολογούν μια παλιά ιστορία που έλεγαν οι γέροι ψαράδες της Κυλλήνης, για τη γοργόνα που έβλεπαν να αναδύεται κατά καιρούς από εκεί.

Η γοργόνα...

Και μπορεί σήμερα ο θρύλος της γοργόνας να ξέφτισε μέσα στο χρόνο. Δύο ζευγάρια φώκιες όμως, που εμφανίστηκαν από το πουθενά τα τελευταία χρόνια στα μυστικά περάσματα του Φάρου, αντικατέστησαν επάξια το θρύλο, δίνοντας με την παρουσία τους στο τοπίο μια ξεχωριστή άγρια ομορφιά...Μια πινελιά μοναξιάς,

ελπίδας, αλλά και ζωής στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 3.8.2000