ΑΝΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

ΑΝΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Του Κώστα Βαξεβάνη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ : http://www.koutipandoras.gr

Τα προσωπικά δεδομένα και ιδιαίτερα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα απασχολούν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μέσα σε ένα άναρχο τοπίο με σαρκοβόρα Μέσα Ενημέρωσης, αντιμετωπίστηκαν ως ιερές γελάδες της Δημοκρατίας. Μόνο που λίγο αργότερα έγιναν Ιερά Εξέταση.

Τα προσωπικά δεδομένα έγιναν λάστιχο. Αποκαλεί ο καθένας ό,τι θέλει προσωπικό δεδομένο και μάλιστα καθ υπερβολήν και ευαίσθητο. Προχθές απευθυνθήκαμε στις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητήσαμε το μετοχολόγιο της ΑΕΠΙ για μια έρευνα που κάνουμε. Μας απάντησαν πως είναι προσωπικό δεδομένο παρότι ο νόμος λέει ξεκάθαρα πως οι μετοχές των οργανισμών συλλογικής διαχείρησης είναι ονομαστικές. Ό,τι θέλει ο καθένας.

Αν μιλάμε για προσωπικά δεδομένα, μιλάμε πρωτίστως για όλες εκείνες τις προσωπικές μας πληροφορίες, που διακινούν τράπεζες, νοσοκομεία, γιατροί και τις οποίες μάλιστα πουλάνε ακριβά σε ενδιαφερόμενους και τις χιλιάδες κάμερες που σε λίγο θα δίνουν τη ζωή μας σε κοινή θέα. Αλλά στην Ελλάδα το κυνήγι της διαφύλαξης των προσωπικών δεδομένων αφορά στους δημοσιογράφους και όχι όλα αυτά.

Όποιος θέλει να συγκαλύψει καταστάσεις, όποιος θέλει να αποφύγει την αποκάλυψη των πραγματικών του έργων ακόμη και ως δημόσιο πρόσωπο, επικαλείται τα προσωπικά δεδομένα. Οι δημοσιογράφοι –αυτοί που επιμένουν να είναι αποκαλυπτικοί δημοσιογράφοι- συνήθως είναι σε ομηρία. Εκτός από τις κλασσικές μηνύσεις και αγωγές για συκοφαντική δυσφήμηση, τώρα έχουν επιστρατευτεί και αυτές για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.

Έχω καταθέσει μάρτυρας σε υποθέσεις συναδέλφων που αντιμετώπιζαν τέτοιες κατηγορίες. Ο συνάδελφος Μάκης Νοδάρος (Ελευθεροτυπία) είχε αποκαλύψει πως ένα μεγάλο τμήμα του πολιτικού κόσμου της Ηλείας αντιμετωπίζει καταδίκες για παράβαση καθήκοντος. Επρόκειτο για δημόσια πρόσωπα. Τον διέψευσαν. Αναγκάστηκε να δημοσιεύσει τα κλητήρια θεσπίσματα. Και τότε τον μήνυσαν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων

Ο Στρατής Μπαλάσκας, αποκάλυψε μια υπόθεση κακοποίησης κάποιων πολιτών στη Μυτιλήνη από λιμενικούς. Τον έβγαλαν τρελό. Και τότε αναγκάστηκε να δημοσιοποιήσει τις διώξεις των λιμενικών από την υπηρσία τους. Τον μήνυσαν και του έκαναν και αγωγή για παραβίαση προσωπικών δεδομένων

Πολλές φορές οι δικαστές, σηκώνουν τα χέρια μπροστά στο εξωτικό φρούτο των προσωπικών δεδομένων. Αγνοούν δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό τι είναι τα προσωπικά δεδομένα και όχι λίγες φορές, τα μπερδεύουν με τα ευαίσθητα προσωπικά. Ευτυχώς αρκετά δικαστήρια πλέον με αποφάσεις τους, αναγνωρίζουν το δικαίωμα του δημοσιογράφου να αποκαλύπτει τη δράση ανθρώπων που έχοντας δημόσιες θέσεις παρανομούν και βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Τα δικαστήρια του Πύργου μάλιστα έχουν δημιουργήσει μια πολύ τεκμηριωμένη νομολογία.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, είναι απ αυτούς που καταλαβαίνουν πως η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να είναι μια διαδικασία συγκάλυψης. Έτσι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που η λίστα με τους βουλευτές που ζήτησαν σε καιρό κρίσης να πάρουν αναδρομικές αυξήσεις μισθών, χαρακτηρίστηκε απ τον ίδιο ως ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο.

Από νομικής πλευράς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι ευαίσθητο δεδομένο, γιατί τέτοια είναι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι πολιτικές αντιλήψεις ,οι ερωτικές προτιμήσεις κλπ . Το θράσσος λοιπόν δεν συμπεριλαμβάνεται στα ευαίσθητα δεδομένα. Από την άλλη δεν είναι ούτε καν προσωπικά δεδομένα. Διεκδικήθηκαν δημόσια σε κάποιο δικαστήριο ή σε δικαστικές διαδικασίες και μάλιστα από δημόσια προσωπα. Από πρόσωπα δηλαδή που οι δραστηριότητές τους κρίνονται δημόσια γιατί οι ίδιοι το έχουν επιλέξει να έχουν έναν τέτοιο ρόλο. Είναι προσωπικό δεδομένο για κάποιον βουλευτή ότι ζητείται η άρση της ασυλίας του για αδίκημα που έχει διαπράξει; Προφανώς και όχι. Γιατί λοιπόν είναι η διεκδίκηση του μισθού του;

Είναι προφανές πως ο κύριος Καστανίδης, προσπαθεί , στην δύσκολη κατάσταση που ζούμε, να μην παραδώσει στη δημόσια κριτική αυτά τα πρόσωπα. Το πολιτικό σύστημα είναι ήδη προβληματικό και απαξιωμένο. Δεν χρειάζεται ίσως κατ αυτόν να απαξιωθεί και άλλο. Αυτή όμως η «πολιτικά ορθή» αντίληψη σε τι διαφέρει από την συγκάλυψη; Δεν είναι η δημοσιοποίηση ονομάτων ανθρώπων που κινούνται γενικώς και αορίστως στην κοινωνική σφαίρα. Είναι πολιτικών. Ανθρώπων που επέλεξαν να έχουν τη ζωή τους στο δημόσιο φως. Και που σε τελευταία ανάλυση έκαναν κάτι νόμιμο. Ας το υπαρασπίσουν λοιπόν. Ας συγκρουστούν αν χρειαστεί με το δημόσιο αίσθημα. Είναι δικιά τους υπόθεση και όχι συντεχνιακής αλληλεγγύης.

Ναι, ο λαικισμός καιροφυλακτεί σε καιρούς κρίσης. Αλλά δυστυχώς είναι γιατί λείπει η πολιτική. Και πολλοί εκ των πολιτικών αντιλαμβάνονται αυτό ως πολιτική. Την εξυπηρέτηση ημών και αλλήλων ημέτερων. Αν σε καιρό κρίσης ζητάς εσύ να ευνοηθείς γιατί το δικαιούσαι, τότε πρέπει να το υποστηρίζεις. Αυτό είναι θάρρος και πολιτική.

Δεν πρόκειται για ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα κύριε Καστανίδη. Πρόκειται καθαρά για αναίσθητα προσωπικά δεδομένα. Αφήστε να το λύσουν μόνοι τους. Ας δείξουν πως σε κάτι έχουν τα κότσια τέλος πάντων…